Wat is een stoornis in middelengebruik?

Het verschil tussen stoornis in middelengebruik en verslaving

Ze zijn hetzelfde. Stoornis in het gebruik van middelen werd aangenomen om de aandoening te erkennen als een psychische aandoening en etiketten als misbruik en afhankelijkheid te schrappen. In het verleden werd middelenmisbruik gezien als een lichte vorm van verslaving, en middelenafhankelijkheid als een matige tot ernstige verslaving.

Het National Institute of Drug Abuse definieert een verslaving – stoornis in middelengebruik – als:

“een recidiverende, chronische stoornis die wordt gekenmerkt door het dwangmatig zoeken naar drugs (en alcohol), aanhoudend gebruik ondanks schadelijke gevolgen, en langdurige veranderingen in de hersenen. Het wordt beschouwd als zowel een complexe hersenaandoening als een geestesziekte. Verslaving is de ernstigste vorm van een volledig spectrum van stoornissen in het gebruik van stoffen, en is een medische ziekte die wordt veroorzaakt door herhaaldelijk misbruik van een stof of stoffen.”

Een stoornis in het middelengebruik heeft betrekking op het effect van drugs en alcohol op de vorm en de functie van de hersenen, niet op de levenskeuzes en het gedrag van mensen.

Het ontstaan van een stoornis in het gebruik van drugs

Een stoornis in het gebruik van verdovende middelen verloopt van drugs- en alcoholtolerantie naar afhankelijkheid en stoornis in het gebruik van verdovende middelen (verslaving). Laten we eens kijken naar het verschil tussen de drie om jou te helpen begrijpen hoe de aandoening zich ontwikkelt.

1. Tolerantie
Tolerantie treedt op wanneer je niet langer op alcohol of drugs reageert zoals in het begin. Je hebt vaker grotere doses nodig om je net zo te voelen als toen je ze voor het eerst gebruikte. Deze conditionering gebeurt omdat de hersenen zich aanpassen aan de herhaalde stijging van dopamine (veroorzaakt door alcohol- en drugsgebruik) door het verminderen of afsluiten van chemische receptoren.

Enzymen die schadelijke stoffen metaboliseren versnellen, en het aantal celreceptoren waar dopamine zich aan hecht neemt af. Het centrale zenuwstelsel raakt gewend aan het niveau van drugs of alcohol, wat leidt tot tolerantie voor stoffen en het risico vergroot op blijvende veranderingen in de hersenchemie en het ontwikkelen van een verslaving.

2. Afhankelijkheid
Afhankelijkheid betekent dat je lichamelijke en geestelijke ontwenningsverschijnselen ervaart als je mindert of stopt met alcohol of drugs. De symptomen kunnen mild zijn, zoals stoppen met koffie of sigaretten; of ze kunnen ernstig en levensbedreigend zijn, zoals wanneer je stopt met het gebruik van straatdrugs of voorgeschreven opioïden.

Het hebben van een afhankelijkheid van middelen betekent niet dat je een verslaving hebt. Maar als je geen hulp zoekt en de afhankelijkheid van schadelijke stoffen niet aanpakt, zal het niet lang duren voordat je een stoornis in het gebruik van middelen ontwikkelt.

3. Stoornis in middelengebruik
Een stoornis in het gebruik van drugs – verslaving – is een chronische hersenziekte die wordt veroorzaakt door herhaaldelijk, dwangmatig drugs- of alcoholgebruik. In dit stadium zijn de chemische veranderingen in de hersenen blijvend, is je lichamelijke en geestelijke welzijn aangetast, heb je moeite om normaal te functioneren op school, thuis of op het werk, en ervaar je ernstige ontwenningsverschijnselen als je probeert te stoppen met alcohol of drugs.

De symptomen van een stoornis in middelengebruik

Een stoornis in het gebruik van middelen – verslaving – veroorzaakt een reeks ongemakkelijke, verontrustende en levensbedreigende symptomen die jouw lichamelijke en geestelijke gezondheid aantasten. De behoefte om drugs of alcohol te gebruiken is overweldigend, ondanks de ernstige gevolgen. Je gedrag en slechte geestelijke gezondheid hebben ook een domino-effect op familieleden en vrienden, waardoor relaties, financiën en het dagelijks leven worden verwoest.

Relaties worden beschadigd of vernietigd, je werkprestaties lijden eronder, je zakt voor je schooljaar of verliest je baan, en je ontwikkelt ernstige medische complicaties. Het tragische gevolg van een stoornis in middelengebruik is een overdosis en – in het ergste geval – de dood. De waarschuwingssignalen van een verslaving kun je als volgt herkennen:

• defensief, vijandig bij vragen over drugsgebruik of te veel drinken;
• stemmingswisselingen; angstig, depressief, prikkelbaar, manisch;
• veranderingen in het uiterlijk; onverzorgd, ongewassen, slordig;
• slechte school- of werkprestaties, zakken voor school of ontslagen worden van een baan;
• mysterieus, geheimzinnig, verhoogde behoefte aan privacy;
• oneerlijk, manipulatief;
• verstoppen van toebehoren; spuiten, naalden, lepels, lege flessen;
• interesse verliezen in familie, vrienden en activiteiten;
• financiële problemen, voortdurend geld lenen;
• dragen van shirts met lange mouwen op warme dagen (verbergen van sporen);
• maaltijden overslaan, niet op gezette tijden eten;
• verminderde zin in seks, impotentie;
• risicovol gedrag vertonen, in aanvaring komen met de wet.

Wanneer de waarschuwingssignalen te laat worden opgemerkt, kan dit uitmonden in een verslaving. De symptomen van een stoornis in middelengebruik kunnen worden gecategoriseerd in fysieke en mentale symptomen.

Wat zijn de verschillende soorten stoornissen in middelengebruik?

Stoornis in het middelengebruik is een brede overkoepelende term die verschillende soorten verslavingen omvat. Een stoornis in het gebruik van meerdere middelen is de medische term voor mensen met de diagnose stoornis in het gebruik van middelen die meer dan één soort drugs of een combinatie van drugs en alcohol misbruiken.

Er zijn zeven soorten stoornissen in middelengebruik:

• alcohol (bier, wijn, sterke drank);
• opioïden (heroïne, fentanyl, OxyContin, Vicodin);
• stimulerende middelen (cocaïne, crack, meth, crystal meth, studiedrugs);
• nicotinegebruik (tabakssigaretten, e-sigaretten);
• marihuana (wiet, cannabis);
• sedatieve gebruiksstoornis (kalmeringsmiddelen, hypnotica);
• hallucinogene gebruiksstoornis (LSD, psilocybine, peyote).